پرسش در سوره انشقاق (شکافته شدن) به عنوان هشتاد و چهارمین سوره از سوره‌های مکی قرآن، یکی از اساسی‌ترین، مهم‌ترین و متداول‌ترین پرسش‌های دیروز و امروز بشر است که چرا آن‌ها (بخشی از مردم/ کافران) ایمان نمی‌آورند؟

به گزارش روابط عمومی ایرنا، حجت الاسلام و المسلمین «علیرضا قبادی» جامعه شناس و کارشناس حوزه دینی روزهای سه‌شنبه در سلسله گفتارهای مذهبی - فرهنگی در ایرنا به پرسشگری از آیات قرآن می پردازد. آنچه در ذیل می آید مشروحی از پرسشگری از سوره انشقاق است: 

مانند بسیاری از پرسش‌هایی که تاکنون از سوره‌های پایانی قرآن کریم قرائت و بررسی شد؛ پرسش سوره انشقاق نیز پس از سوگندهای مکرر مطرح شده است. پرسش در سوره انشقاق، گویا یکی از اساسی‌ترین، مهم‌ترین و متداول‌ترین پرسش های بشر است اینکه چرا آنان (بخشی از مردم/ کافران) ایمان نمی آورند؟ چرا هنگامی که قرآن  خوانده می شود سجده نمی‌کنند؟

سیاق آیات و نحوه پرسش در این سوره نشان می‌دهد که این پرسش، تعجبی یا توبیخی است! یعنی درصدد بیان پاسخ سوال مزبور نیست! بلکه می خواهد با این شیوه زبانی و بیانی، ایمان نیاوردن و سجده نکردن کافران را توبیخ و سرزنش کند، از این رو نحوه استفهام هم با لفظ غایب آمده است، یعنی خداوند آن‌ها را( کافران و ناسپاسان) مخاطب قرار نداده است و عدم ایمان آن‌ها را در خطاب به پیامبر(ص) به پرسش کشیده است که چرا آن‌ها ایمان نیاوردند؟

 انسانی که پیوسته در تلاش است و در نهایت با خدای خویش ملاقات می کند، سزاوار نیست که به رب خویش بی ایمان باشد و هنگامی که قرآن خوانده می شود، سجده نکند! به نظر می رسد قرآن کریم در خصوص اینکه کافران و ناسپاسان چه توجیهی برای بی ایمانی خود نسبت به پروردگارشان ارائه می کنند؛ پاسخ صریحی، لااقل در این سوره نداده است! گویا می خواهد هر انسانی در آن تامل کند و خود پاسخش را دریافت کند و فراتر از پاسخ به پرسش مزبور، خود را از چنین سرزنش و توبیخی برهاند.

اما با تامل در آیات قبل و بعد آیات ۲۰ و ۲۱ این سوره، معارف گفتمانی ذیل مورد تاکید قرار گرفته است که برخی مردم به بازگشت سوی پروردگارشان گمان نمی برند و انکار و تکذیب را جزء روحیه و شخصیت شان قرار دادند از این رو کافران را تکذیب کنندگان‌ شمرده است یعنی کافران و ناسپاسان با وجود آیات روشن در آفاق و انفس  از آن‌ها چشم می‌پوشند و بر خلاف فطرت خویش آن‌ها را تکذیب می کنند.

"سوره انشقاق هشتاد و چهارمین سوره و از سوره‌های مکی قرآن که در جزء سی‌ام جای گرفته است. نام‌گذاری این سوره به نام انشقاق به معنای شکافتن‌شدن به دلیل سخن گفتن از شکافته شدن آسمان به هنگام آغاز قیامت در آغاز آن سوره است. سوره انشقاق درباره علائم قیامت و پایان این جهان و معاد سخن می‌گوید و مردم را در آخرت بر دو دسته می‌داند: گروهی که نامه اعمالشان به دست راستشان داده می‌شود حسابرسی‌شان آسان است و گروهی که نامه اعمالشان از پشت سرشان داده می‌شود و داخل در آتش می‌شوند."

سلسله جلسات مذهبی- فرهنگی ایرنا از آذرماه سال گذشته در روزهای سه شنبه با حضور «حجت الاسلام و المسلمین علیرضا قبادی» جامعه شناس و کارشناس حوزه دینی بعد از نماز جماعت در نمازخانه سازمان برگزار می شود.