به گزارش روابط عمومی ایرنا، در آخرین روزهای فروردین ماه سال ۱۳۵۱ به دنیایی پر از فراز و نشیب با خنده‌ها و غصه‌هایش پا گذاشت، همچون همگان؛ دوران کودکی، نوجوانی و جوانی خاص خود را داشت. درجوانی در مسیر نویسندگی و خبر؛ قلم بردست گرفت، از دردها نوشت و از غصه های مردم گفت، از شادی‌ها و خوشی‌هایشان سخن گفت و با همنوعانش گریه کرد و خندید.
بانویی آرام بود بسان برفی که آرام بر زمین می نشیند و آرام آب می‌شود، کمتر سخن می گفت اما وقتی جمله‌ای بر زبان می‌آورد محو مهربانی، صبوری و آرامش درونی او می شدی، آرامشی که با رفتنش در بین همکاران طوفان برپا کرد، خبر رفتن چنین بانویی آنچنان شوکه کننده بود که نگاه ها ناباورانه به یکدیگر می نگریستند که مگر می‌شود چنین خبری را باور کرد؛ «منصوره قدیری جاوید» خبرنگار اداره کل پژوهش و بررسی‌های خبری ایرنا درگذشت.
خبری بهت‌آور، خبری از جنس درد و رفتن؛ با قاب عکسی خالی که انبوهی از خاطرات تلخ و شیرین را در ذهن و قلب دوستان و همکارانش تداعی می‌کند. گریه امان نمی دهد و تنها گریه است که گویای همه گفته و ناگفته‌ها است.
دوستانش از مهربانی‌ها و گذشت‌هایش می گفتند، اینکه چگونه مادری مهربان برای تنها فرزندش بود، اینکه چگونه همکاری برای همکارانش بود و با رفتارش به همه درس گذشت و فداکاری می داد.
سازمان خبرگزاری جمهوری اسلامی درگذشت این همکار فرهیخته را به خانواده عزادار و همکاران تسلیت گفته و از درگاه خداوند متعال رحمت و مغفرت برای روح آن مرحومه و صبر و شکیبایی برای اعضای خانواده و بازماندگان را مسئلت دارد.