دکتر هاشمی هم در زمان سرپرستی و معاونت وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، هم به عنوان یک جامعه شناس و استاد دانشگاه و همچنین در مقام یک طلبه علوم دینی و حوزوی با آیت الله هاشمی شاهرودی دیدارهای متعددی داشته است،

متن کامل این یادداشت که امروز چهارشنبه با عنوان «آیت الله هاشمی نماد بارز اعتدال بود» در شماره ۶۹۵۸ روزنامه ایران به تاریخ ۵ دی ۱۳۹۷ منتشر شده، چنین است:

«زنده یاد آیت‌الله هاشمی شاهرودی یکی از نمادهای برجسته اعتدال در ایران و جهان اسلام بود و این امر در افکار و سیره عملی ایشان به وضوح مشاهده می‌شد.

ایشان یکی از فقهای برجسته‌ای بود که در فقه و اصول صاحبنظر و دارای سبک اجتهادی خاص خویش بود و بر همین اساس در حوزه‌های علمیه قم و نجف و سایر محافل علمی به عنوان دانشمند و اسلام شناسی برجسته شناخته می‌شدند. ایشان دارای آثار متعددی هستند که خلاقیت و نوآوری در آنها مشهود بوده و مجموعه دروس و تألیفاتشان میراثی گرانبها به شمار می‌رود.

آیت‌الله شاهرودی نماد بارز اعتدال بود.

آیت‌الله هاشمی شاهرودی یک عالم برجسته، وارسته، متخلق، صمیمی و متواضع بودند که در عرصه علمی شهامت پرداختن به موضوعات نو با رویکردهای جدید داشتند. چند بار که توفیق ملاقاتشان را داشتم، همواره در کنار دقت نظر و اشراف علمی که در ایشان مشهود بود، تواضع و صمیمیتی فوق العاده داشتند، البته بسیاری از علمای شیعه در طول تاریخ به دلیل برخورداری از همین ویژگی، پیوند عمیقی با مردم برقرار کرده و اطرافیان هم با آنها انس ماندگاری داشته‌اند. مرحوم آیت‌الله هاشمی شاهرودی فردی انیس، شفیق، دوست داشتنی، متواضع و کوچک نفس بود، به گونه‌ای که وقتی فردی با ایشان ملاقات می‌کرد، خاطره این دیدار در ذهن و چشم او ماندگار می‌شد. به یاد می‌آورم که در دیدارهای متعددی که خدمتشان می‌رسیدم؛ همواره چهره‌ای متبسم داشتند که ناشی از صمیمت ایشان است و این در حالی است که علاوه بر مقام برجسته علمی دارای جایگاه مدیریتی و سیاسی بالایی نیز بودند.

به روز بودن و اشراف به وقایع و مقتضیات زمان از دیگر ویژگی‌های آیت‌الله هاشمی شاهرودی بود؛ ایشان چهره‌ای آگاه به زمان و مطلع از حوادث روزگار بود و حوادث، رخدادها و جریان‌ها را تعقیب می‌کرد و همین امر سبب شده بود تا اطلاعات دقیق و دانش عمیقی نسبت به مسائل داشته باشد. در عین حال، ایشان نسبت به نقدها و انتقادها هم واکنش‌های تندی نشان نمی‌داد، ظرفیت شنیدن نقد را داشت و با سهولت و انعطاف در جریان نقدها قرار می‌گرفت.

آیت‌الله هاشمی شاهرودی یک ایرانی بود که درعراق رشد و تحصیل کرده و با جهان عرب مرتبط بود و ارتباطات گسترده‌ای با علمای اسلام در بلاد مختلف داشت. حلقه فکری آیت‌الله هاشمی شاهرودی به گونه‌ای بود که صرفاً در آموزه‌های سنتی حوزه و فقه و اصول محدود نشد بلکه در حوزه‌هایی مثل فلسفه و اقتصاد هم ورود پیدا می‌کرد.

ایشان یک اسلام شناس نوگرا بود و این خصیصه را از ابتدای تحصیل به همراه داشت؛ او از نزدیک‌ترین شاگردان آیت‌الله شهید محمدباقر صدر بود و در وادی حقوق و قضا آثار ارزشمندی دارد که به مباحث جدید حوزه قضا با یک رویکرد اجتهادی وارد شده است؛ در واقع سعی او بر این بود که اجتهاد سنتی را که مبنای تحصیلات تخصصی‌اش بوده به مسائل نوین و مباحث جدید علمی پیوند زند. ایشان همواره درگیر مسائل عینی و موضوعاتی بود که متناسب با اقتضائات زمان مطرح می‌شد.

بزرگانی همچون مرحوم آیت‌الله هاشمی شاهرودی در حوزه‌های مختلف دیدگاه‌های خاص خودشان را داشتند؛ تا با نگاهی فراگروهی، خودشان و کشور را منحصر به گروه‌های خاصی نبینند. چنین ویژگی‌هایی از ایشان یک شخصیت متعادل و معتدل ساخته که باعث شده آیت‌الله هاشمی شاهرودی را به عنوان یکی از نمادهای برجسته اعتدال در ایران و جهان اسلام بشناسیم. بی‌گمان فقدان ایشان برای جامعه ما خسارتی جبران ناپذیر است و به‌طور حتم یاد و نام ایشان به نیکی ماندگار خواهد شد.
روحش شاد و با اجداد طاهرینش محشور باد.»