در آن عصر نجیب ، مواج طغیانگر دلاوران نبرد و حماسه سازان خدا پیشه با کبوتران خونین بال بازهای دورغ دشمن را در هم نوردیده بودند و آنانی که زیباترین تابلوی ایثار و رشادت و شهات را در تاریخ پرفراز و نشیب ایران زمین خلق کردند.

تسبیح شب های تیرگی ها و هم آغوشی گرم ستاره ها رهنمود خمینی کبیر(ره) بود که جان دوباره به جبهه ها می دمید و غرش این بال های نامحسوس حس تهاجم به دشمن را تقویت می کرد.

طلایه داران عاشقی که در برابر هجوم دشمن بعثی به شهادت رسیدند تا انسانیت و دفاع عاشقانه از میهن خویش را در تمدن امروز نوسازی کنند، آنان در تمام لحظات شیرین زندگانی خود، مرگ را طلوع هستی و تبلور الهی دیدند، هرچند در عصر تکنولوژی، عشق در چرخ تمدن کم رنگ شده است.

در آن روزگار پر مخاطره - عشق تنها مقاله خواندنی بود، عشق تنها سروده مردم و رزمندگان بود، مقاومت و دلاورمردی، صحنه جامعه را تغییر داد و منش مردم را با مرام جدید و با الگوهای رهبری رقم زد.

سنگر نشینی رهبری و مسوولان در کنار رزمندگان شوق عشق دفاع از انقلاب را دو چندان کرد و مقام والای ولایت در این حماسه، وثوق عمومی را به هم بافت و بافته های دیروز آرامش امروز را نیز رقم زده است.
تهاجم پی در پی هدایت ماهواره ای، همکاری مالی و نظامی و بین المللی با دشمن قدار ایران بر هیج سازمان بین المللی پوشیده نیست اما هدایت الهی، درایت رهبری و حضور مردم و مسوولان نظامی در جبهه های مقاومت، نقش نوینی را پدیدار ساخته است.

همچنین در این دوران یخ زدگی عشق و انسان، زنان و مردان جانباز فداکار ایرانی با حمایت های حماسی شان، نقش نوینی بر لوح تاریخ به جا گذاشتند و با هشت سال دفاع غرور آفرین از کیان این خاک گهرخیر به تاریخ جهان درس دلدادگی و ایستادگی آموختند.

آری - تاریخ معترف است که استکبار جهانی جبهه های دشمن را با انواع سلاح مدرن مجهز ساخت ولیکن این تهاجم نظامی دشمن در باتلاق مقاومت رزمندگان گرفتار شد تا طعم ذلت شکست را چشیدند.
و جبهه ، واژه ای جدید و مقدسی بود که با ادبیات این آب و خاک عجین شده بود ولی جبهه ها پر از هدایای مردمی بود، شور و عشق خواندنی بود با تقویت هدایای مردمی به جبهه ها، رنگ جدیدی به زندگی جمعی داده شد، فردگرایی تبدیل به موج خروشان جمعی شد و جماعت های مردمی گروه گروه داوطلبانه به سوی شهادت می رفتند.
حتی سازمان ملل نیز نتوانست با حمایت استکبار جهانی، عشق مردم ایران را ، هدایت رهبری را و حمایت مردمی را از هم جدا کند.
اگرچه تاریخ نوشت تا مقاومت و ایثار است ایران نیز هست و زندگی باید کرد ولی آیا در شناساندن ارزشها و آرمان های این دفاع مقدس به نسل کنونی راهبردی خاص اتخاذ کرده ایم؟ آیا نسل انقلاب به آرمان های این دفاع به معنای واقعی واقف اند؟ برای حفظ این دلدادگی های عاشقانه در مقابل هجمه های نوین دشمن چه تدابیری اتخاذ کردیم؟ آیا از همه رزمندگان کشور مصاحبه و نظر خواهی کرده ایم؟ آیا از همه زوایای این دفاع، فیلمی ساختیم و کتابی نوشتیم؟ 

نکته آخر این که نه تنها در هفته گرامیداشت بلکه در همه ایام سال باید قداست این دفاع ملی را پاسداری کنیم از زوایایی مختلف به شکوه و عظمت آن پی ببریم و درس روزانه یکایک ملت ایران بشود در این مکتب عشق.

خبرنگار ایرنا در نوشهر