خبرگزاری جمهوری اسلامی امروز حال و هوایی دیگر داشت؛ آن هم در میان نماز ظهر و عصر که نمازگزاران مشغول ذکر تسبیحات حضرت زهرا (س) بودند، اعلام شد که چند تن از خادمان امام رضا (ع) پرچم متبرک حرم مطهر را با خود آورده اند تا همکاران بتوانند پرچم ضریح ثامن الائمه را توتیای چشمان خود کنند؛ آن هم از دستان خادمان بی ریا و مخلص آستان قدس رضوی که در این روزها چشمان آرزومندان زیارت امام رضا (ع) را روشن می‌کنند.

مداحی خادم امام رضا (ع) بعد از نماز عصر دل‌های نمازگزاران را برای زیارت هوایی کرد و چشمانشان را تر. هرچند سفیدی محاسن این ذاکر اهل بیت (ع) نشان می‌داد که شاید هفتاد بهار را تجربه کرده باشد ولی نام و ذکر امام رضا (ع) صدایی رسا و زیبا را برای او به یادگار گذاشته بود و با این که چند دقیقه بیشتر مداحی نکرد ولی به دل همه نشست. زبانحال این مداح، ذکر همه ذاکران و خادمان امام رضا (ع) بود:

ای صفای قلب زارم، هر چه دارم از تو دارم

تا قیامت ای رضا جان، سر ز خاکت بر ندارم

منم خاک درت، غلام و نوکرت

مران از در مرا، به جان مادرت

قرار شد پرچم متبرک حرم امام رضا (ع) را برای زیارت همکاران به اتاق خبر بیاورند و برخی خبرنگاران که مشغول تولید و انتشار خبر بودند، بی خبر از همه جا با صدای صلوات به خود آمدند و به یکباره چشمانشان به پرچم حرم ثامن الحجج روشن شد. همکاران، دایره وار به دور پرچم به مداحی ذاکر اهل بیت (ع) گوش می‌کردند و آرزومندان زیارت امام رضا (ع) با بوسیدن این پرچم، گویی خود را در برابر ضریح امام می‌دیدند و خواسته‌های خود را از امام رئوف می‌خواستند. یکی از همکاران که طنین انداز شدن صدای ذاکر اهل بیت (ع) به دلش نشسته بود، می‌گفت دوست داشتم همان موقع با صدای بلند، به مدح خوانی بپردازم و شعر ای حرمت ملجاء درماندگان را بخوانم و دیگری می‌گفت لایق وصل تو که من نیستم، اذن به یک لحظه پناهم بده.

دیگر فرقی نمی‌کند مدیر باشی یا کارمند، رئیس باشی یا مرئوس، وزیر باشی یا نماینده مجلس و به قول شاعر مرحوم حاج فیروز زیرک کار؛ هرکه هستم، هرکه بودم به کسی مربوط نیست. چون امام مهربانی چون رضا آورده ام. کاروان زیر سایه خورشید با پرچم متبرک به بخش‌های ایرنا رفتند و بسیاری از همکاران را نرفته مشهد، مشهدی کردند.

امروز هم خاطره‌ای بود، مانند خاطره سه سال پیش. یعنی اگر کرونا نبود، پارسال و دو سال پیش هم این پرچم متبرک را زیارت می‌کردند. گویی همین دیروز بود که همکاران خاطره‌ای زیبا و به یاد ماندنی را از خود به جا گذاشتند، به ویژه همکاری که عرض ارادت خاص خود را به گونه‌ای در برابر پرچم حرم به جا آورد که در رسانه‌ها پیچید و بازتاب فراوانی داشت.

امسال اخبار برگزاری کاروان زیر سایه خورشید از گوشه و کنار شهرها و استان‌ها منتشر می‌شود و یکی از صحنه‌های جالب در این برنامه‌ها ارادت اهل سنت و اقلیت‌های دینی به حضرت رضاست که گاهی قابل بیان نیست. در سایر کشورها هم برنامه‌هایی برپا بوده است. یعنی تا قبل از کرونا پرچم متبرک در ۳۶ کشور از قاره‌های آسیا و آفریقا گرفته تا اروپا گردانده می‌شد.

در میان خادمان به دنبال هماهنگ کننده این برنامه می‌گشتم که یک جوان به نام حجت فقیهی خود را مسئول رسانه‌ای کاروان زیر سایه خورشید معرفی کرد ولی تمایلی برای مصاحبه نداشت. جوان بی ریایی بود که با شوخی و خنده و ذکر مقدمه‌ای وارد مصاحبه شدیم.

وقتی از فقیهی خواستم درباره فلسفه این کاروان توضیح دهد، گفت ۷۰ پرچم متبرک امام رضا (ع) که به مدت دو روز بر روی ضریح ثامن الائمه (ع) بوده، هر سال طی مراسمی به نام اذن اعزام از سوی خادمان حرم امام رضا (ع) به کل کشور فرستاده می‌شود. همه این پرچم‌ها به همراه اجناس تبرکی مانند نبات یا حرز در میان علاقه مندان توزیع می‌شود.

نکته جالب این بود که تمام کارها به صورت مردمی انجام می‌شود. یعنی بیش از دو هزار تشکل مردمی تشکیل شده از جوانان و نوجوانان دهه هفتادی و هشتادی، برگزارکننده کاروان زیرسایه خورشید هستند. در واقع ۴۰ هزار نیرو در این روزها یعنی از اول تا یازدهم ذیقعده (دهه کرامت) به شهرها و روستاها می‌روند تا برای تبلیغ فرهنگ رضوی خدمت کنند. این افراد به اندازه توان خود نخودی در آش می‌ریزند. یکی خودروی خود را در اختیار کاروان قرار می‌دهد، یکی بانی غذا می‌شود، دیگری مسئولیت اسکان را به عهده می‌گیرد. خلاصه این که همه هزینه‌ها از سوی مردم پرداخت می‌شود و آستان قدس رضوی هیچ هزینه‌ای نمی‌دهد.

فقیهی گفت تاکنون ۱۲ هزار رویداد فرهنگی ثبت شده است. مثلاً همین اجتماع که در ایرنا تشکیل شده و ۲۰۰ نفر از کارکنان و خبرنگاران حضور دارند و به پرچم متبرک می‌شوند، یک رویداد محسوب می‌شود. در مراکز استان‌ها گاهی تا ۴۰ هزار نفر حضور می‌یابند و در شهرستان‌ها پنج تا شش هزار نفر.

وی از این رویدادهای فرهنگی به عطرافشانی ایران یاد کرد و گفت که در واقع در جریان این برنامه‌ها، صحن و سرای حضرت رضاست که بزرگ و ارتباط قلبی زیارت از راه دور برقرار می‌شود و به قول یزدی‌ها عطر پیراهن یوسف است.

از فقیهی خواستم از خاطرات و کراماتی که دیده، نکته‌ای بیان کند و او گفت: امروز از سمنان تماس گرفتند و گفتند دختر خانمی از یک کارگاه تولیدی بیکار شده و اتفاقاً خانواده‌ای کم بضاعت بوده و این دختر با حالت ناراحتی گفته بود نه زیارت امام رضا می‌رود و نه صدایش می‌کند. مادر این دختر به یک کارگاه خیاطی رفت و درخواست کار برای دخترش کرد و رئیس کارگاه گفت صبر کنید پرچم امام رضا را ببینیم و بعد پیگیری می‌کنیم. دختر گفت من با امام رضا حرفی ندارم ولی یک نفر از او خواست برای مهمانان شربت درست کند و این دختر در حالی که شربت درست می‌کرد، به دلش اینگونه افتاد که امام رضا می‌گوید قهر نکن و عصبانی هم نشو؛ تو به مشهد نیامدی ولی من به همین کارگاه آمدم و مشکلت هم حل شد.

وی این برنامه‌ها را نمایش عرض ارادت مردم به امام رضا (ع) دانست که سیمشان به حرم رضوی متصل می‌شود و با اشاره به برخی برنامه‌های جانبی این کاروان افزود: گاهی شب‌ها بعضی از دلدادگان و دوستداران امام رضا خواب می‌بینند که آن حضرت از آنها دعوت می‌کند که مثلاً فردا به فلان جا بیایید و زمانی که به آن مکان می‌روند، پرچم متبرک حرم امام رضا (ع) را می‌بینند.

فقیهی اشاره‌ای هم به مشکلات اقتصادی مردم کرد و گفت: در همین برنامه‌ها خدمات فراوانی صورت می‌گیرد و گره‌ای از مشکلات مردم باز می‌شود. مثلاً برخی زندانی آزاد می‌کنند، یا غذا می‌دهند؛ گاهی افراد ثروتمند به احترام پرچم امام رضا (ع)، هزینه ساخت خانه برای برخی افراد بی خانه را می‌دهند.

وی گریزی هم به مسائل اخیر زد و گفت: امسال با توجه به اهانتی که به حضرت شد، مردم بیشتر ارادت خود را به امام رضا (ع) نشان می‌دهند.